Μετά τον θρίαμβο των κορασίδων του Α.Ο. Κρανιδίου,  τον οποίο επιλέξαμε να παρουσιάσουμε με μετριοφροσύνη  και συγκρατημένο ενθουσιασμό,  είναι καιρός να αναφερθούμε και σε δύο  αγώνες που έδωσε η ομάδα των ΜΙΝΙ ΑΓΟΡΙΩΝ του Σωματείου μας και μάλιστα με την πρέπουσα βαρύτητα και την ανάλογη υπερηφάνεια για τα μικρά αγόρια μας.
   Ο  πρώτος αγώνας πραγματοποιήθηκε την 28η.12.2012 στο κλειστό γήπεδο της Ερμιόνης, μεταξύ του Α.Ο. ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ και του Α.Ο. ΕΡΜΙΟΝΗΣ  και έληξε 3-106, υπέρ του Κρανιδίου. Ο αγώνας αυτός,εμφανώς άνισος εξ αρχής,  χαρακτηρίστηκε από άκρως αντιφατικά σχόλια, εντυπώσεις και συναισθήματα. Η άψογα προετοιμασμένη ομάδα του Α.Ο.Κ. υπερίσχυσε από το πρώτο λεπτό και εξέπληξε τους φιλάθλους,  άλλους ευχάριστα και άλλους δυσάρεστα.  Θα κρατήσουμε μακριά τα αρνητικά σχόλια, τις εντάσεις και τα εριστικά "απόνερα" του συγκεκριμένου παιχνιδιού, παρά το γεγονός ότι σχεδόν κληθήκαμε να απολογηθούμε και θα συνεχίσουμε με τον δεύτερο αγώνα του ίδιου τμήματος, που έγινε στο ίδιο γήπεδο  μία εβδομάδα αργότερα, την 4η.1.2013 μεταξύ του  Α.Ο.Κ. και του Α.Ο. ΚΟΡΩΝΙΣ, ομάδας του Λυγουριού. Και το παιχνίδι αυτό έληξε υπέρ του γηπεδούχου Α.Ο. Κρανιδίου, με τον πίνακα να δείχνει στο τελευταίο σφύριγμα  91-29.
  Αν και θα ήταν αναμενόμενο  μετά την τελευταία τελεία (.) να μπει και μια παύλα  (-) και να έκλεινε εδώ η συγκεκριμένη δημοσίευση, θεωρούμε απαραίτητο να γνωστοποιήσουμε στους επισκέπτες της σελίδας μας, αγνώστους, γνωστούς, φίλους, λιγότερο φίλους και "φίλους" ότι τα αποτελέσματα στους δύο αυτούς αγώνες δεν ήταν τυχαία, ούτε θέλουμε να καταλήξετε  απλά και "στεγνά"  στο εύκολο συμπέρασμα ότι πιθανόν δεν ήταν καλές ομάδες η Ερμιόνη και το Λυγουριό. Τα  αποτελέσματα αυτά είναι προϊόν σκληρής δουλειάς και  πολύωρων προπονήσεων, οι  οποίες ενόψει των δύο αγώνων ενισχύθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν στη διάρκεια των διακοπών Χριστουγέννων - Νέου Έτους. Οι μικροί αθλητές μας ανταποκρίθηκαν πλήρως στις  αξιώσεις του προπονητή τους Γιάννη Κοντογιάννη, τον οποίο και δικαίωσαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, εφαρμόζοντας τα όσα τους έχει μάθει από  συστήματα, τεχνικές, θέσεις, επιλογές και ισορροπίες σε όλα τα στάδια και επίπεδα ενός αγώνα.  Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια μοναδική, ακούραστη σχέση προπονητή-προπονουμένων με κύρια χαρακτηριστικά τον αλληλοσεβασμό, την επιμονή, την υπομονή και την αγάπη για το άθλημα του μπάσκετ. Δεν μπορούμε δυστυχώς να κλείσουμε με "χειροκρότημα" γι'αυτό θα αρκεστούμε στην απλή, πλην  σημαντική, φράση του Γιάννη Κοντογιάννη προς τους παίκτες του: "Μπράβο!  Ωραίο Μπάσκετ!".... Μα μήπως τελικά αυτό δεν είναι και το ζητούμενο;;; Να βλέπουμε και από αυτές τις μικρές ηλικίες ακόμη, "ωραίο μπάσκετ";;; Συγχαρητήρια λοιπόν  στα αγόρια μας για το ωραίο μπάσκετ που έπαιξαν. Συγχαρητήρια και στο Γιάννη Κοντογιάννη, που έδειξε πόσο καλά μπορεί να παίξει και αυτόν τον  μπασκετικό ρόλο, έξω από τις κίτρινες γραμμές!
Δεν πλέκουμε εγκώμια. Δεν υπερβάλουμε. Απλώς αρχή μας είναι ότι τα καλά και θετικά πρέπει να αναγνωρίζονται, να επιβραβεύονται,να λέγονται, να γράφονται, να μοιράζονται και να διαδίδονται. Εμείς δεν θα κουραστούμε να τα λέμε, όσο δεν κουράζονται να τα ακούνε αυτοί που το αξίζουν και το περιμένουν.
(Παρακολουθήστε την πορεία και αυτής της ομάδα μας. Θα έχει πραγματικό αθλητικό ενδιαφέρον!)

Ακολουθούν φωτογραφίες που λήφθηκαν στο ημίχρονο του αγώνα με το Λυγουριό, στις 4.1.2013.